روانپزشکی شاخه ای از علم پزشکی می باشد که به مشکلات روانشناختی به دلیل تغییرات فیزیولوژیک ناشی از اختلالات روانی که در فرد ایجاد شده است همچون : افسردگی ، اضطراب ، وسواس ، ... همچون سایر بیماری های جسمانی فرد می تواند کمک کند . دارو درمانی یکی از قدیمی‌ترین درمان‌های مربوط به اختلالات سلامت روان می‌باشد که در کنار رواندرمانی میتواند درمان موثرتری را برای اختلالات روانشناختی تشدید یافته باشد که به دلیل اختلالات کارکردی مغز یا اختلالی وراثتی به تعادل انفعالات فیزیولوژی جسمی بدن کمک می‌کند و سیستم اعصاب مرکزی فرد را تحت کنترل قرار خواهد داد و در صورتی که تشخیص درست و دقیق بر علائم بالینی وجود داشته باشد ، دوزهای درمانی تحت نظر روانپزشک مصرف شود داروها عملکرد فرد را درزمینه های بالینی جسمی به طرز چشمگیری بهبود خواهد داد . این امر نشان دهنده‌ی این است که دارودرمانی همچنان درمان معتبری می‌باشد که در صورت لزوم باید از آن استفاده شود. نکته اساسی این است که در مصرف دارودرمانی فرد نبایستی سرخود به مصرف دارو و به طور ناگهانی داروهای تجویز شده را قطع کند چرا که این امر باعث تشدید بیماری و خنثی شدن اثرات درمانی خواهد شد همچنین در معتبرترین متن‌های منتشر شده نشان داده شده است که در بسیاری از اختلالات دارودرمانی با درمان‌های روانشناختی اثر افزایشی دارند بدین معنا که اگر در این موارد از هر دو رویکرد در درمان اختلالات سلامت روان استفاده شود می‌توان انتظار داشت که بهترین نتایج درمانی را بگیریم.