هوش انسانی مجموعه‌ای پیچیده از توانایی‌های شناختی، عاطفی و اجتماعی است که انسان را قادر می‌سازد در شرایط نامعلوم و پیچیده تصمیم‌گیری کند، خلاقیت به خرج دهد و با دیگران همدلی و ارتباط عمیق برقرار نماید. در مقابل، ربات‌ها و هوش مصنوعی بر پایه الگوریتم‌ها و داده‌های از پیش تعیین‌شده عمل می‌کنند و فاقد احساسات و درک شهودی انسان هستند.
خلاقیت و نوآوری: انسان‌ها می‌توانند ایده‌های نو خلق کنند و راه‌حل‌های خلاقانه برای مسائل پیچیده ارائه دهند، در حالی که ربات‌ها فقط می‌توانند الگوریتم‌ها و داده‌های موجود را پردازش کنند و تقلید نمایند.
درک و همدلی عاطفی: هوش انسانی توانایی درک احساسات دیگران و برقراری ارتباط عاطفی را دارد، امری که ربات‌ها فاقد آن هستند و نمی‌توانند جایگزین واقعی حمایت عاطفی انسانی شوند.
تصمیم‌گیری در شرایط نامطمئن: انسان‌ها با استفاده از شهود، تجربه و ارزش‌های اخلاقی می‌توانند در شرایط پیچیده و غیرقابل پیش‌بینی تصمیم بگیرند، در حالی که ربات‌ها محدود به داده‌ها و الگوریتم‌های برنامه‌ریزی شده هستند.
رابطه انسان و ربات تحت تأثیر ویژگی‌های هوش انسانی شکل می‌گیرد؛ انسان‌ها به دلیل توانایی در انسان‌انگاری ،به ربات‌ها صفات انسانی می‌دهند و این باعث ایجاد احساسات متفاوتی مانند اعتماد، دلسوزی یا حتی وابستگی می‌شود. این واکنش‌ها ناشی از پیچیدگی هوش انسانی در درک و تفسیر رفتارهای اجتماعی و هیجانی است که ربات‌ها قادر به تولید واقعی آن نیستند.
#روان شناسی در شهرقدس
#کلینیک نگاه دگر
درج نظر
نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.